183 - Feminine Frequency

Deze podcast is voor iedere vrouw die altijd aanstaat. Voor de vrouw die altijd doorgaat. Voor de vrouw die altijd bezig is om alles te regelen, te fixen en te zorgen voor. Je lijf zei al lang geleden stop. Je hoofd loopt al tijden over. Je bent jezelf al lang kwijt.

En dat komt omdat je totaal ontkoppeld bent van jouw vrouwelijke ritme. Van jouw natuurlijke ritme als vrouw. Omdat je je hele leven hebt geleerd om de dingen op de mannelijke manier te doen. Om iedere dag opnieuw weer in de achtste versnelling te staan. Om de hele dag door ‘aan’ te staan. Om netjes iedere dag je to-do lijstje af te werken. Of je bakje leeg te maken.

Maar nu is dat klaar. Het is tijd om jouw Feminine Frequency terug te claimen. Om thuis te gaan komen in jezelf en je weer af te gaan stemmen op jouw natuurlijke vrouwelijke ritme. Zodat je weer plezier, rust en levenslust terugbrengt in je leven.

In deze podcast ga ik het er uitgebreid met je over hebben.

Heel veel luisterplezier!

Je kunt de podcast ook luisteren in deze podcast-apps.

• YouTube Video
• YouTube Music Podcast
• Apple Podcast
• Spotify Podcast

Feminine Frequency

Dag mooie vrouw!

Hoe gaat het met je? Met mij gaat het weer goed. Ik ben heel blij dat het nu ook echt lente begint te worden in Zweden. De moestuinbakken zijn bijna klaar. Dit weekend gaan we ze vullen met de tuinaarde. We hebben overal al een flinke bult met takken en snoeiafval in gedaan. En dat hebben we vervolgens weer afgedekt met een dikke laag paardenstront die we van de buren hebben gekregen.

Die brengen hier iedere week hun shit naartoe. Nooit gedacht dat ik zo blij kon zijn met paardenstront en shit van een ander. Echt, je kunt je niet voorstellen hoe fijn het is dat we buren hebben die ons kunnen en willen helpen. Onze overbuurman bijvoorbeeld heeft allerlei landbouwmachines voor de deur staan. Die is loonwerker geweest en sinds kort met pensioen.
Hij heeft deze week het weiland voor de deur voor de eerste keer geverticuteerd en doet dat volgende week nog een keertje. Daarna gaat ie het ploegen. En dat hele riedeltje doen we in september nog een keertje zodat ik daarna een bloemenweide kan gaan inzaaien. Overigens is dat ook nog veel ingewikkelder dan je in eerste instantie zou denken. Het is dus niet gewoon wat zaadjes uitstrooien. Want dan gebeurt er dus helemaal niets. Gelukkig heb ik goede tuinvrouwen en tuinmannen om me heen die me hiermee helpen.

En dan kom ik ook gelijk uit bij het onderwerp van deze week en dat is de Feminine Frequency, oftewel jouw natuurlijke vrouwelijke ritme. En dat heeft natuurlijk ook alles te maken met de stand van de maan en de werking van de seizoenen, maar daar gaan we het deze keer niet over hebben. Ik wil het met je hebben over stoppen met leven volgens het mannelijke tempo. Want dat is ziekmakend en uitputtend voor vrouwen. Maar we doen het omdat we denken dat we niet anders kunnen. En helaas is dat ook vaak het geval. Maar waarmee je echt een enorm verschil kunt maken is de manier waarop je de dingen doet en de energie van waaruit je de dingen doet.

Door af te gaan stemmen op jouw natuurlijke vrouwelijke ritme ga je energie krijgen van de dingen die je doet. En ga je steeds minder de behoefte voelen om alles om je heen te moeten controleren. Je gaat steeds meer leven vanuit vertrouwen en natuurlijke flow. Net zoals de natuur om ons heen doet. Je gaat de balans herstellen tussen doen en zijn. Tussen aan staan en afschakelen. Tussen een sprintje trekken en uitrusten.

Ik heb dit zelf de afgelopen jaren geleerd sinds we in Zweden wonen. Ik was in Nederland altijd zo ontzettend gestresst. Stond echt altijd aan. Ook als ik uit stond, stond ik nog aan en was ik in mijn hoofd altijd bezig met wat er nog moest gebeuren en wat als dingen niet goed zouden gaan. Of niet zouden gaan zoals ik dat graag wilde. Ik creëerde daarmee iedere dag niet alleen veel druk in mezelf, maar ook veel druk voor de mensen om me heen. Omdat zij het allemaal perfect moesten doen zodat ik mezelf goed kon voelen en wist dat ik de boel onder controle had.
Totdat we dus gingen verhuizen naar Zweden. Waar we natuurlijk veel meer ruimte hebben en alleen al daardoor kwam ik tot rust. Ik weet nog goed dat ik op mijn tweede dag hier in Zweden het terrein afreed van de golfbaan waar we tijdelijk een huis hadden gehuurd om boodschappen te doen. En terwijl ik stond te wachten om de weg op te draaien voelde ik letterlijk hoe de stress van me afgleed. Dat was zo’n bijzondere en ook intense ervaring. Ik heb dat nog nooit zo letterlijk gevoeld. En daar, op dat moment, nam ik me voor om het anders te doen. Om een tandje terug te doen. Om te gaan vertragen. Om minder te willen en meer te zijn. Ik had op dat moment nog totaal geen idee van alles dat ik met deze beslissing in gang zette. Onbewust had ik door te vertragen de knop omgedraaid naar het herstellen van de verbinding met mezelf. Want wat je doet wanneer je gaat vertragen is dat je je weer gaat afstemmen op jouw natuurlijke vrouwelijke ritme. Je gaat het contact herstellen met de vrouwelijke essentie die jouw hele leven lang op dit moment heeft gewacht. En je gaat ruimte creëren voor jouw lichaam om je te laten weten wat het nodig heeft. Want zolang je rond loopt te rennen in de achtste versnelling is het heel lastig om de subtiele signalen van je lichaam en je intuïtie op te merken en op te pakken.

Het is bizar maar waar: door te vertragen ga je veel sneller.

Kijk maar naar wat de natuur doet. Sinds wij hier wonen leer ik daar zo ontzettend veel van. Ik kan gerust zeggen dat mijn moestuin mijn goeroe is. Alles in de natuur heeft een ritme: je begint altijd met zaaien, daarna groeien, dan oogsten en dan rusten. En alles gaat zoveel makkelijker als je dát ritme volgt. Sterker nog: als je dat ritme niet volgt dan gebeurt er niet veel. Een appelboom heeft appels in het najaar. En aardappelen planten in de herfst zorgt ervoor dat de boel kapot vriest. Om maar een paar voorbeelden te noemen.
Hetzelfde geldt voor ons vrouwen. Wij zijn er niet voor gemaakt om door te pakken en efficiënt te zijn. Om to-do’s af te vinken. Of om onze rust in te plannen. Omdat het moet. Al deze dingen zijn overigens helemaal OK, maar alleen wanneer je ze benadert vanuit de vrouwelijke manier. Wanneer je ze doet vanuit jouw persoonlijke natuurlijke flow. Dan krijg je er energie van en dan word je er blij van. Maar zodra dingen moeten wordt het ingewikkeld en loop je erop leeg.

Wat ik dus steeds meer doe is dat ik luister naar de seizoenen. Zowel in de buitenwereld als in mijn lijf en leven. Ik stem steeds meer af op mijn vrouwelijke ritme. En wat daardoor gebeurt is dat je steeds minder over je grenzen gaat. Je gaat dingen beter plannen en afstemmen. Je leert om nee te zeggen. Echt, serieus, nee is gewoon een woord. Nee is eigenlijk een hele zin. En het is helemaal OK als je nee zegt.

Het bijzondere aan het verhaal is, des te meer ik ging vertragen, des te meer mijn eetgedrag veranderde. Mijn energie werd stabieler en ik voelde me steeds meer gevoed van binnenuit. Ik kreeg energie van de dingen die ik deed in plaats van dat ik erop leegliep. Ik deed de dingen omdat ik ze wilde doen, niet omdat ik vond dat ik ze moest doen. Deze winter was ook de eerste winter dat ik er echt naar verlangde om even niets te hoeven en te moeten. We hebben deze winter ook helemaal niets gedaan aan ons huis. Terwijl er binnen echt nog wel het een en ander moet gebeuren. We hebben alleen maar gerust. Van het eerste drukke seizoen buiten. Omdat alles voor ons nieuw is, was dat echt heel intens en die rust was meer dan welkom.
En daardoor zijn we nu ook opgeladen voor het komende tuinseizoen. Al moet ik wel eerlijk zeggen dat ik blij zal zijn als de bakken zijn gevuld en dat project is afgerond. Want het is nu echt veel werk. Maar ook hier kies ik ervoor om het te doen vanuit mijn eigen vrouwelijke flow. En als ik voel dat het teveel is, dan neem ik rust. Ik verdeel het werk in kleine stapjes. In plaats van hele dagen beulen met een kruiwagen met zand, doen we iedere dag een uurtje of twee uur. En ook dan komt alles gewoon af.

Voor vrouwen geldt dat we niet gemaakt zijn om lineair te leven. Om iedere dag hetzelfde te doen en om iedere dag dezelfde hoeveelheid energie beschikbaar te hebben. Dat geldt veel meer voor mannen. Vrouwen zijn cyclisch. Net als de natuur hebben we groeiperioden en perioden van rust. We hebben momenten van vuur en actie. En momenten van stilte, rust, integratie. Maar in een wereld die draait op mannelijke energie – van presteren, volhouden, pushen – zijn we dat ritme kwijtgeraakt. We zijn gaan denken en geloven dat we iets mankeren als we niet iedere dag aan staan. Dat we iedere dag voluit moeten gaan. Daardoor raken we uitgeput. Gaan we eten uit stress. Of vluchten we in het doen van leuke dingen. Waardoor we het contact verliezen met ons lichaam. En vervolgens vinden we dat dan de normaalste zaak van de wereld. Maar dat ís het dus niet. En dat hoeft ook zeker niet zo te blijven.

Wanneer je de focus gaat verleggen van de buitenwereld naar jouw binnenwereld. Wanneer je gaat leren hoe je je af kunt stemmen op jouw natuurlijke vrouwelijke ritme, jouw Feminine Frequency, dan verandert alles. Dan eet je niet meer om te vluchten, maar om jezelf te voeden. En dan zul je ook zien dat eten niet meer gaat over wat je in je mond stopt, maar over al die andere dingen waarmee je jezelf voedt.

Je rust niet uit omdat je dat moet, maar omdat je voelt dat je het nodig hebt en omdat je weet dat je het waard bent. Je maakt keuzes die passen bij jouw cyclus, bij hoe jij je voelt in bepaalde periodes van de maand. Niet bij een kalender die voor je is bedacht.

Je voelt je rustiger. Sterker. Vrijer. En vooral: veel dichter bij jezelf.

Geloof me als ik zeg dat ik weet hoe verleidelijk het is om altijd maar door te denderen. Ik heb iedere dag opnieuw honderden ideeën, ben altijd in beweging. Alles is leuk en ik wil niets missen. Maar inmiddels heb ik ook geleerd dat de echte JA niet uit mijn hoofd komt, maar uit mijn gevoel. En dat gevoel heeft tijd nodig. Ritme. Ruimte. En vooral: verbinding. Zonder verbinding kun je niet voelen wat je werkelijk nodig hebt.

Ik vergelijk het altijd met een pakketje. Stel je hebt een pakje besteld en vervolgens ben je niet thuis om het pakketje te ontvangen. Exact hetzelfde werkt het met emoties en je lichaam. Als jij heel druk aan het rond rennen bent in de achtentachtigste versnelling, dan ben je niet thuis op het moment dat je lichaam je aangeeft dat het iets nodig heeft. Of je bent wel thuis, maar je hebt de radio in je hoofd zo hard aanstaan dat je het niet hoort.

Wanneer je dus de verbinding met jezelf wilt herstellen en meer rust wilt ervaren in je hoofd, je lichaam en je leven is het noodzakelijk dat je leert hoe je weer kunt afstemmen op jouw natuurlijke ritme. En om je daarbij te helpen heb ik de Feminine Frequency Toolkit voor je gecreëerd. Hij is speciaal gecreëerd voor iedereen die mijn nieuwsbrief leest. Dus als je hem ook wilt hebben, meld je dan op de website, op carolavanbemmelen.nl even aan voor mijn dagelijkse nieuwsbrief. Je ontvangt dan iedere werkdag rond 7 uur in de ochtend van mij een inspiratiemail met daarin speciale aanbiedingen en producten voor jou als lezer of dus als luisteraar van de podcast.

Ik deel mijn leven hier in Zweden met je en alle lessen die ik zelf leer zodat je jezelf daardoor kunt laten inspireren. Want ik vind het belangrijk dat we als vrouwen weer meer gaan genieten. Van onszelf, van ons leven en met elkaar. Zeker in de tweede helft van ons leven is community een van de belangrijkste dingen voor iedere vrouw om te hebben. En dat begint met vertragen. Met voelen wie je werkelijk bent zodat je die vrouwen kunt aantrekken die passen bij jou als persoon. Zodat je helemaal jezelf kunt zijn en mag zijn.

Door actief te gaan vertragen ga je jezelf weer op nummer één zetten zonder anderen tekort te doen. Je gaat rust en ruimte creëren voor jezelf en de dingen waar jij blij van wordt op een natuurlijke manier. Zodat je steeds meer plezier gaat krijgen met jezelf en in jezelf en in je leven. Je gaat terugkeren naar de prachtige stralende vrouw die je altijd al was.